Voorbeelden

Pascal is een jongen die veel buikpijn heeft en het liefst alleen op zijn kamer speelt. Op school heeft hij geen vriendjes en durft hij niet met de andere kinderen mee te spelen op het plein. Soms wordt hij uitgedaagd door de andere jongens en pesten ze hem. Pascal weet dan niet goed hoe hij moet reageren. Zijn vader vertelt hem dat hij gewoon terug moet slaan, maar dat durft hij niet. Moeder herkent de verlegenheid bij zichzelf en wenst haar zoon een gemakkelijker schooltijd toe dan ze zelf heeft gehad. Tijdens de tweede PMT-observatie lopen Pascal en de therapeut met een stok tussen hun platte handen door de ruimte, vooruit, achteruit, rondjes. De therapeut stopt soms en dan stopt Pascal ook. Hij volgt alle bewegingen die de therapeut maakt en laat zich alle kanten op leiden. De therapeut kan hem letterlijk in een hoek duwen. Pascal kijkt gespannen, maar geeft geen reactie. Bij het nabespreken vraagt de therapeut hoe hij het ervaren heeft. Pascal zegt dat het goed ging. Na even verder praten blijkt dat Pascal niet in de hoek wilde staan en wordt besproken wat hij had willen/kunnen doen. Als de oefening voor de tweede keer wordt gestart, duwt Pascal voorzichtig tegen de stok om aan te geven wanneer hij ergens niet heen wil, langzaam krijgt hij er lol in en gaat hij zelf de therapeut een kant op sturen. Op deze wijze leert Pascal eerst individueel en mogelijk later in een groepje om meer voor zichzelf op te komen.